Z pamiętnika trzynastolatki...

Dokładnie trzynaście lat temu 19.04.2002r. o godzinie 17.35 przyszłam na świat. Jestem tu i teraz, Julką. Ale co jeśli byłabym kimś innym, co jeśli moja mama pokochałaby kogoś innego niż mojego tatę?

Może jednak byłabym Anetą. Miałabym długie blond włosy, a z nimi idealnie współgrające duże niebieskie oczy. Miałabym swoją ''paczkę'' z którą przesiadywałabym każdą wolną chwilę, zostawiając naukę i swoje zainteresowania. Byłabym bardzo inteligentna ale nie umiałabym tego wykorzystać, wstydziłabym się tego. Mieszkałabym w dużym pięknym domu z piętnastoma pokojami i wielkimi balkonami w każdym z nich. Częściej w moim domu przebywaliby moi przyjaciele, którym pozwalałabym na wszystko. Dla mnie Anety byłaby najważniejsza reputacja.

Albo jestem Mają. Mam brązowe włosy, oliwkową karnację i azjatyckie brązowe oczy. W szkole każdy mnie odpycha, boję się reakcji ludzi na moją pomyłkę. Chcę się odezwać ale jakiś niewidzialny głos mi na to nie pozwala. Kiedy wracam do mojego ukochanego domu, zamykam pokój i rysuję, tylko tak mogę opisać to co czuję. Mój dom nie jest duży to małe mieszkanko w którym każdy ma swój kącik. Mój pokój jest cały niebieski, ten kolor bardzo mnie uspakaja. Tak wygląda mój zamknięty na trzy spusty świat.

Teraz ja to Natalka. Ma czarne włosy i grzywkę na całą twarz. Można ją spotkać chowającą się za garażami i podpalającą papierosy ze swoim towarzystwem. Myśli, że to wszystko kiedyś przyniesie jej reputację. Odpowiada jej to. Jej rodzice są bogaci, fundują jej drogie prezenty co dwa dni. Kocha chodzić w swoich dużych czarnych słuchawkach i zatracać się razem z muzyką. Jednak nie chce zmian, nadal liczy na swoje.

 Dziś, tu i teraz jestem Julką ale nikt nie wie co by było gdyby...

  

Po przemyśleniach jednak cieszę się, że jestem Julką. 

A ty jak myślisz, kim byś był gdyby...?